چرا دلواپس ها خروج توتال را به رخ می كشند، اما در برابر تحریم ایران توسط روسیه ساكت اند؟
پول من چرا دلواپس ها خروج توتال را به رخ می كشند، اما در برابر تحریم ایران توسط روسیه ساكت اند؟
مذاكرات با شركت توتال به منظور تهیه توافقنامه نهایی (HOA) جهت توسعه و بهره برداری فاز ۱۱ پارس جنوبی در قالب قراردادهای جدید نفتی ایران از اوایل اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ آغاز و رئوس توافق در تاریخ ۱۸ آبان همان سال بین شركت ملی نفت ایران و مشاركت توتال CNPCI و پتروپارس به امضاء رسید. در مشاركت مذكور، توتال رهبری مشاركت را عهده دار شد و قبول كرد كه با سهم ۵۰.۱ درصدی، اپراتور فاز ۱۱ پروژه پارس جنوبی شود. شركت نفت دولتی چین، سی ان پی سی و پتروپارس ایران هم بعنوان شركای توتال در این پروژه انتخاب شدند. قرارداد مذكور كه كوهی از مخالفت را به دوش می كشید، در 12 تیرماه سال قبل به امضا رسید و با اینكه تایید قرارداد توتال در هیات عالی نظارت بر منابع نفتی پس از حاشیه ها و انتقادات فراوان، از جانب محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت به صورت رسمی اعلام و كار توتال رسما در ایران شروع شد اما برخی همچنان از مواضع خود كوتاه نیامدند و این قرارداد را خیانت به كشور می دانستند. كارشكنی آن ها تا جایی ادامه پیدا كرد كه بیژن زنگنه، وزیر نفت آن را بیمارگونه دانست. بازخوانی صحبت های مسئولان ذیربط در طول یكسال گذشته از آن حكایت می كند كه توتال پای تعهد خود ایستاده بود و كار خویش را طبق روال انجام می داد. آغاز اجرای قرارداد، ساخت نخستین جكت فاز ۱۱ پارس جنوبی توسط شركت های ایرانی، آغاز به كار دفتر توتال در ایران، انجام كار توتال در فاز 11 طبق زمان بندی، برگزاری مناقصه، هزینه 90 میلیون دلاری توتال در فاز 11 همچون مهم ترین این اقدامات بود. با خروج ترامپ از برجام برگ جدیدی از تعامل بین ایران و توتال گشوده شد و زمزمه های رفتن توتال به گوش رسید. این شركت در بیانیه ای اعلام نمود درخواست معافیت فعالیت در ایران را به آمریكا داده است كه اگر آمریكا موافقت نكند، از این توافق خارج خواهد شد. از جانب دیگر زنگنه اعلام نموده توتال ۶۰ روز فرصت دارد با دولت آمریكا مذاكره كند. دولت فرانسه هم در این ۶۰ روز می تواند با دولت آمریكا برای ماندن توتال در ایران مذاكراتی انجام دهد. این اتفاقات سبب شده مخالفان باز هم آجر روی آجر بگذارند تا دیوار مخالفت بالا رود اما كسی نیم نگاهی هم به تصمیم شركت لوك اویل روسیه كه دومین تولیدكننده بزرگ نفت در روسیه است درمورد ایران ندارد. این شركت به تازگی اعلام نموده كه هم اكنون به علت تهدید تحریم های آمریكا ضد كمپانی ها تصمیم ندارد بر مبنای طرح های توسعه پروژه ها در ایران عمل كند. با عنایت به آخرین تحولات، خیلی زود است برنامه هایمان را در مورد ایران اعلام كنیم؛ هم اكنون همه چیز را متوقف كرده ایم. این در شرایطی است كه در ماه های اخیر و پیش از خروج ترامپ از برجام، شاهد پررنگ شدن نقش شركت های روسی در نفت ایران بودیم. به صورتی كه حدودا در مطالعه هر میدان نفتی ایران یك شركت روسی پای ثابت بود. تمایل روس ها برای حضور در صنعت نفت ایران غیر قابل انكار بود، به طوریكه یوری اوشاكوف، دستیار رئیس جمهوری روسیه به تازگی اعلام نموده بود كه شركت های نفت و گاز این كشور می توانند بیش از ۵۰ میلیارد دلار در توسعه میدان های نفت و گاز ایران سرمایه گذاری داشته باشند. به قول وی، انرژی امیدواركننده ترین حوزه برای همكاری میان روسیه و ایران است؛ شركت های پیشتاز نفت و گاز روسیه، همچون گازپروم، گازپروم نفت، روسنفت، لوك اویل، زاروبژنفت و تاتنفت به صورت ساختارمند توسعه میدان ها را در ایران بررسی می كنند. 45302
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب