یادداشت رسیده به مهر؛
هدایت سرمایه گذاری به سمت صنایع با ارزش افزوده
به گزارش پول من یك تحلیلگر بازار سرمایه در یادداشتی با اشاره به اینكه مزیت ها، حرف اول را در سرمایه گذاری می زنند، خواهان جهت گیری سرمایه ها به سمت صنایع با ارزش افزوده بالاتر شد.
به گزارش پول من به نقل از مهر، سیدشهرام صفوی سهمی، یك تحلیلگر بازار سرمایه در یادداشتی برای خبرگزاری مهر نوشت: ارزش افزوده یك صنعت، حاصل تفاضل بهای «مواد اولیه و هزینه های انرژی» از «فروش» تعریف می شود. بدین ترتیب صنایعی ارزش افزوده بالایی دارند، كه هم فروش بالایی داشته باشند و هم هزینه مواد اولیه و انرژی مصرفی آنها پایین باشد؛ صنایعی همچون كامپیوتر، آی. تی، ارتباطات، بانكداری، گردشگری، خدمات، الكترونیك، داروسازی و فناوری های پیشرفته از این جمله هستند.
در مقابل صنایعی كه فروش پایین دارند یا بهای مواد اولیه و هزینه های انرژی آنها بالا است، بعنوان صنایعی كه ارزش افزوده پایینی دارند، شناخته می شوند. همچون صنایعی كه ارزش افزوده پایین دارند، می توان به صنایع فولاد، سیمان و پالایشگاه ها اشاره نمود. در این میان، اگر بررسی نماییم منافع ناشی از ارزش افزوده یك صنعت به چه گروه هایی می رسد؛ در می یابیم بخشی از ارزش افزوده به صورت حقوق و دستمزد به كارگران و بخشی به صورت سود سهام به سهامداران پرداخت می شود.
همچنین بخشی از ارزش افزوده به صورت هزینه مالی و هزینه بیمه، به بانكداران و شركت های بیمه، بخشی به صورت «لایسنس» به صاحبان تكنولوژی و مخترعین و بخشی هم به صورت اجاره املاك به مالكین پرداخت خواهد شد و این در شرایطی است كه مفهوم ارزش افزوده در دنیا بسیار مورد توجه است؛ به صورتی كه كشورهای صنعتی و پیشرفته دنیا با درك كامل مفهوم و كاركرد آن، به صورت هوشمندانه و سیستمی به گونه ای برنامه ریزی می كنند كه جهت گیری سرمایه گذاری ها به سمت صنایع با ارزش افزوده بالا سوق پیدا كند.
همچنین در اغلب كشورهای پیشرفته دنیا، زمانی كه می خواهند در مناطق پرجمعیت و كمتر توسعه یافته سرمایه گذاری كنند، به گونه ای برنامه ریزی می كنند كه بخش عمده منافع ناشی از ارزش افزوده را برای خود حفظ كنند. این مهم معمولا با اتصال سیستم های بانكی به یكدیگر و ارتباط بورس ها با هم و تاكید بر قانون كپی رایت و حق لایسنس و با تشكیل شركت های بزرگ بیمه و حمل ونقل محقق شده است. بنابراین است كه بخش قابل توجهی از ارزش افزوده ناشی از سرمایه گذاری در مناطق مختلف دنیا، به صورت سود بخش مالی، سود سهام و حق لایسنس و كپی رایت باردیگر به اروپا و امریكا بازمی گردد.
توجه به مزیت های رقابتی در كشورهای توسعه یافته
در این میان، ایران هم به علت دارا بودن منابع غنی نفت و گاز و معادن، محوریت توسعه را به سمت صنایعی برده كه در آن مزیت نسبی دارد، در حالیكه كشورهای توسعه یافته علاوه بر استفاده از مزیت های نسبی، به دنبال ایجاد صنایعی با مزیت رقابتی هستند. برنامه ریزان اقتصادی ایران در دهه های گذشته صنایعی مثل پالایشگاه، فولاد، سیمان، پتروشیمی، فلزات رنگی را توسعه داده اند؛ اما نكته حائز اهمیت این است كه توسعه این صنایع، هر چند به علت اتكا به منابع انرژی و معادن داخلی وابستگی كمتر به خارج و امكان صادرات بیشتر را برای كشور مهیا كرده است، ولی از معایب قابل تاملی هم برخوردار می باشند.
به عنوان مثال ساخت یك پالایشگاه تصفیه نفت با ظرفیت ۱۰۰ هزار بشكه حدود دو میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد، در حالیكه ارزش افزوده آن به دلیل نزدیكی قیمت بنزین و گازوییل به قیمت نفت و مصرف زیاد انرژی در صنعت پالایشگاه بسیار پایین است. همان گونه كه می دانید در صنعت پالایشگاهی ایران اگر تخفیف پنج درصد خرید نفت را از آن حذف نماییم، حاشیه سود فعالیت این صنعت بسیار كم خواهد شد.
ساخت یك كارخانه یك میلیون تنی فولاد حدود ۶۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری نیاز دارد، درحالی كه اگر در صنعت فولاد و سنگ آهن، هزینه بهره مالكانه معادن از حدود پنج درصد فروش به ارقام بالاتری اصلاح گردد و هزینه انرژی هم با نزدیك شدن افزایش قیمت های آن به قیمت جهانی از تنی ۱۵ دلار فعلی به تنی ۱۲۰ دلار تغییر یابد، ارزش افزوده صنعت و سود آن بسیار كاهش خواهد یافت.
ساخت یك كارخانه یك میلیون تنی سیمان هم حدود ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری نیاز دارد، در حالیكه اگر هزینه انرژی تولید سیمان را برابر قیمت های انرژی بین المللی فرض نماییم، به ازای تولید هر تن سیمان حدود ۲۰ دلار انرژی مصرف می شود، در حالیكه قیمت های فروش فعلی آنها كمتر از ۲۰ دلار است!
استراتژی سرمایه گذاری بر صنایعی مانند پالایشگاه، فولاد و سیمان كه مربوط به نسل قدیم سرمایه گذاری ها در دنیا بوده است، به دلیل سرمایه بر بودن، اشتغال زایی كم و ارزش افزوده پایین و صدمه ها و جرایم زیست محیطی بالا می تواند توسعه كشور را در آینده با چالش مواجه كند. در مقابل، سرمایه گذاری در صنایعی مانند صنعت گردشگری و شاخه های مختلف آن همچون گردشگری سلامت، گردشگری طبیعت و گردشگری آثار تاریخی و مذهبی می تواند درآمد ارزی مناسب و اشتغال زایی بالایی به همراه داشته باشد. ارزش افزوده بالا صنعت گردشگری هم به عبور از شرایط ركود و دوران تحریم كمك موثری می كند، همینطور صنایعی مانند ارتباطات و آی.تی كه زیر بنای توسعه محسوب می شوند یا حمل و نقل ریلی كه می تواند از موقعیت جغرافیایی ایران جهت ترانزیت كالاها بهره بگیرد و استارت آپ ها كه با خلاقیت هایشان بهره وری را در مجموعه مختلف بهبود می بخشند، همگی صنایع با ارزش افزوده بالا هستند كه لزوم دارد، مورد توجه بیشتری قرار گیرند. به هر حال توجه به ارزش افزوده در دنیا سبب شده كه شركت های بزرگ جزو برندهای مطرح و سودآور در دنیا باشند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب